7 argumenten waarom het zorgsysteem nu anders moet
Nu de acute fase van de COVID-19 crisis voorbij lijkt gaan we een nieuwe fase in. Het is verleidelijk om te denken dat we in de ziekenhuizen nu naar een normale situatie gaan maar deze vlag dekt de lading absoluut niet. Zorg leveren in het systeem zoals we dat kenden voor de Corona-crisis kan niet meer. In die zin moeten we nu echt werk maken van een nieuw normaal voor de zorg.
Ik zie 7 argumenten waarom we niet op dezelfde, zorgverslindende voet verder kunnen gaan.
1. Nieuwe zorgvraag
COVID-19 creëert een nieuwe zorgvraag waarvan we nog niet weten hoe ver die gaat. Het virus gedraagt zich dermate agressief dat er nauwelijks een orgaan is in het menselijk lichaam dat de dans ontspringt. Naast de nieuwe zorgvraag van COVID-19 op zichzelf ontstaan er ook andere hieraan gerelateerde zorgvragen.
2. Oneigenlijk gebruik van het systeem
Zoals huisarts Danka Stuijver treffend verwoordde in haar VK column zijn we de afgelopen jaren erg verwend geraakt. De almaar groeiende vraag naar en aanbod van zorg leidde samen tot medische overconsumptie. Gegeven de belasting van het systeem en de noodzaak om de schaarse capaciteit zo goed mogelijk te benutten is een terugkeer naar de pré-Corona situatie bijna pervers te noemen.
3. Een stuwmeer aan uitgestelde zorg
In de afgelopen maanden zijn er honderdduizenden afspraken afgezegd, uitgesteld, verplaatst. Tevens zien we dat patiënten de zorg mijden. Maar, aandoeningen zoals hart- en vaatziekten, oncologie, planbare zorg etc. blijven bestaan. Het is zelfs aannemelijk dat mensen zieker zijn of worden dan in de pré-Corona situatie.
4. Overbelasting van de medewerkers
De eerste marathon is achter de rug, je bent zojuist door het finishlint gelopen en kijkt reikhalzend uit naar het moment waarop de vermoeide benen omhoog kunnen. Helaas. Niets is minder waar voor de medewerkers in de zorg. Het startschot voor de volgende marathon heeft al geklonken en je moet dóór. In een wedstrijd die fysiek en mentaal het uiterste vraagt.
5. Niet passende begroting en contractering
Ik durf mijn hand ervoor in het vuur te steken dat er geen enkele ziekenhuisorganisatie is die de initieel opgestelde begroting 2020 en gecontracteerde zorg zal kunnen realiseren. Naast de extra en niet voorziene verleende COVID-19 zorg is er nog heel veel onduidelijk hoe de zorgtrajecten van post COVID-19 patiënten eruit zien. En hoeveel van de uitgestelde zorg kan geleverd worden?
6. Geen sluitende registratie, administratie en verantwoording
Ons hele zorgsysteem is ingericht op planning, registratie & administratie en verantwoording. In hoog tempo zijn er de laatste maanden allerlei mooie zaken tot stand gebracht. Afdelingen die in recordtempo werden omgebouwd tot IC’s, verplaatsing van fysieke consulten naar beeldbellen, monitoring op afstand enzovoort. Allemaal ongepland. De flexibiliteit in op- en afschalen van capaciteit inclusief de ondersteunende systemen is onderdeel geworden van de reguliere bedrijfsvoering. Oftewel: de crisis ‘is here to stay’ en ‘we should better deal with it”.
7. Gebruik van materiële zaken
De impact van de ‘1,5 meter economie’ begint zich af te tekenen. Het begrip ‘wachtkamer’ wordt opnieuw gedefinieerd. De capaciteit om e-consulten te ondersteunen zal flink vergroot moeten worden. Er zijn virtuele ziekenhuizen in de maak die misschien nog het meeste weghebben van een mission control center van NASA. En wat te denken van de inzet van remote monitoring?
Er bestaat een urgente noodzaak om de zorg in het post-Corona tijdperk anders in te richten dan we gewend waren. Waarbij we vooral de verworvenheden van de afgelopen periode mee moeten nemen. Waarin naast een hernieuwde waardering voor de mensen in de frontlinie, ruimte is voor flexibiliteit en maatwerk. Niet in plaats van efficiëntie en standaardisatie, maar in co-existentie.
Meer weten over de Pragus post-Corona aanpak?
Neem contact op via info@pragus.nl of 085-87 68 947
