Hoera voor eHealth! Voor patiëntgerichte zorg is echter méér nodig.
In de zorgverlening neemt eHealth een enorme vlucht. Technische ontwikkelingen leiden tot vele toepassingen die patiënten en hun naasten ondersteunen. Apps om het medicijngebruik bij te houden of beeldbellen voor een consult op afstand met je arts zijn voorbeelden van innovaties vanuit het perspectief van de patiënt. Vol inzetten dus op eHealth, of ook andere aspecten meenemen voor patiëntgerichte zorg? Een dilemma.
Tijdens de ‘eHealth Week 2016’ stond de combinatie van technische innovatie en patiëntgerichtheid volop in de schijnwerpers. Een goede zaak, zeker, maar ik maak er wel een flinke kanttekening bij. Een definitie van eHealth helpt daarbij: “eHealth is het gebruik van nieuwe informatie- en communicatietechnologieën, en met name internet-technologie, om gezondheid en gezondheidszorg te ondersteunen of te verbeteren.”
De hype rond eHealth draagt het gevaar in zich dat slechts één aspect wordt omarmd: de techniek. Daarnaast groeit het aantal nieuwe toepassingen zo explosief dat er wildgroei dreigt en elke instelling eigen standaarden ontwikkelt of laat ontwikkelen. Minister Schippers van Volksgezondheid, Welzijn en Sport stipte dit gevaar herhaaldelijk aan bij de ‘eHealth Week 2016’: lokaal verzinnen zorgaanbieders de meest prachtige dingen, maar hoe zorgen we ervoor dat die op grotere schaal kunnen worden toegepast?
Patiëntwaarde
Om de patiëntgerichtheid te vergroten is er echter meer nodig dan de inzet van innovatieve informatie- en communicatietechnologieën. De waardering van een patiënt wordt immers bepaald door een samenspel van resultaat, emotie, ervaring, autoriteit en techniek. Alleen een integrale benadering waarbij al deze aspecten worden meegenomen zullen patiëntwaarde toevoegen. Maak de reis door het ziekenhuis eens door de ogen van de patiënt en kijk naar de fysieke omgeving, het gedrag van alle medewerkers en communicatiemiddelen.
Zwakste schakel
Hoe mooi ingericht de wachtruimte ook is, als het gevoel bij vertrek negatief beïnvloedt wordt door een gevaarlijke oversteekplaats bij de uitgang, is dat een gemiste kans. Het positieve gevoel dat ontstaat door het meelevende gesprek met de arts wordt toch teniet gedaan als je daarna door de baliemedewerker wordt afgeblaft bij het maken van een vervolgafspraak. De zwakste schakel heeft duidelijk veel invloed op het gevoel dat de patiënt overhoudt aan een ziekenhuisbezoek.
Inzetten op slechts één inrichtingsaspect zal de vereiste patiëntgerichtheid dus niet realiseren. Met een consistente aanpak waarbij de aspecten gedrag, omgeving, techniek en communicatie integraal én patiëntgericht worden benaderd zal leiden tot een breed doorleefde waardering van de patiënt. En daarmee echt bijdragen aan patiëntgerichte zorg omdat alle schakels even sterk zijn.
Benieuwd naar andere dilemma’s?
Lees dan ook Patiënt centraal vraagt om scherpe keuzes.
